Terug naar de fabriek van toen

Floor was in de jaren ’70 eigenaar van een schip en bracht zand en grind naar Beamix. Hij vertelt: “Soms lag ik wel drie of vier dagen aan wal te wachten tot we konden lossen. Ik ging dan vaak helpen in de fabriek.” Hij had vier kinderen die op het internaat zaten en merkte in deze periode dat het steeds minder goed ging met de binnenvaart. “Deze omstandigheden zorgden ervoor dat ik ervoor koos om te stoppen met varen. Ik vroeg aan dhr. Huysmans, de vader van de huidige directeur, of hij de mondelinge afspraak om een jaar lang zand en grind te leveren, mocht ontbinden. Dhr. Huysmans vroeg wat mijn plannen waren, maar dat wist ik op dat moment nog niet. ‘Dan kom je toch hier werken’, was zijn reactie. Op 1 juli 1975 begon ik als productmedewerker.”

Het begon met een kleine productiehal

“De fabriek was in het begin niet groot”, vertelt Floor. “Het was een kleine productiehal en daar zat alles in. Zowel de kleine- als grootverpakking en zowel de productie als het magazijn.” Floor groeide met het bedrijf mee en werd productieleider van de groot- en kleinverpakking. “Ik zorgde ervoor dat alle medewerkers aan het werk konden blijven. We waren begin jaren ’80 met 8 mensen. Daarnaast was ik verantwoordelijk voor het aanvullen van de producten in het magazijn en er moesten uiteraard voldoende lege zakken en hulpstoffen op voorraad zijn.”

Het grootste probleem in deze tijd was de ruimte die nodig was voor opslag. “Als er veel beton verkocht werd, moesten we snel omschakelen om beton te produceren. Even later was er juist weer zandcement nodig. In de jaren ’80 werd er een nieuw gedeelte bijgebouwd. Dhr. Huysmans kwam aan en zei ‘Je hebt nu een nieuwe opslagruimte gekregen, dat is het laatste wat je krijgt’. En moet je eens kijken wat er nu staat.”

Floor heeft Weber Beamix zien groeien tot het bedrijf van nu. Hij zag hoe Beamix in Amsterdam, Rotterdam en Grimbergen ontstonden. Later werd de fabriek in Rotterdam gesloten en kwam er een silodepot in Gorinchem bij. Hij heeft zich jarenlang met hart en ziel ingezet, maar blijft bescheiden. “Ik heb er niet echt aan bijgedragen. Ik heb gewoon mijn werk gedaan en ervoor gezorgd dat er geen lege wagens vertrokken. Ik ben wel trots dat ik hier gewerkt heb, dat ik mijn steentje heb bijgedragen.”

Trots en betrokken

1 augustus 1995 ging Floor met pensioen, maar hij bleef op het terrein wonen. “Ik deed de bewaking in het begin.” Floor is inmiddels verhuisd, maar komt nog wekelijks bij Weber Beamix. Samen met andere gepensioneerden werkt hij met plezier in de tuin en op het buitenterrein. Waarom hij nog steeds betrokken is bij het bedrijf? “Als je trots bent, blijf je toch graag betrokken. Beamix was vroeger een echt familiebedrijf. De collegialiteit was heel groot. Dit is eigenlijk nog steeds zo, maar het is wel een beetje afgezwakt, omdat het bedrijf groter en groter werd. Vroeger kwam verkoop binnendienst een order nog vaak brengen. Tegenwoordig gaat alles automatisch en wordt een order met één druk op de knop naar een andere afdeling verstuurd. Toch blijft het een prachtig bedrijf.”

Als laatste vraag ik Floor wat het mooiste is dat hij ooit heeft meegemaakt bij Weber Beamix. Hijantwoord: “Eigenlijk heb ik de mooiste dingen na mijn pensioen gedaan. Ik werkte als coach voorhet zaalvoetbalteam van Beamix en was volger van de wielerploeg.” Hij straalt als hij hierover vertelt. En als we nog denken aan de tijd dat u werkte als productieleider? “De nieuwe zanddroger! De oude trommeldroger werd vervangen door een droger aan de waterkant. We hebben er veel tijd ingestoken om dat goed voor elkaar te krijgen.”

Meer artikelen lezen over onze Voorsprong door Oorsprong?
Lees dan hier de Weber Beamix Courant.

Heb je nog vragen?
Neem dan gerust contact op met onze Helpdesk!