De Olifanten van Almere
‘De Olifanten van Almere’ is de naam van een kunstwerk langs de autosnelwegen A6/A27 bij het knooppunt Almere. Wellicht heeft u ze weleens zien staan. De beelden zijn een schepping van kunstenaar Tom Claassen, van wie veel beelden in de openbare ruimte staan. Waarom werd hier gekozen voor Olifanten? En waarom op deze locatie? We vroegen het Tom Claassen.
Tom Claassen (51) wilde eerst binnenhuisarchitectuur gaan studeren. Op 20-jarige leeftijd ging hij daarom naar de Academie voor Beeldende Kunsten Sint-Joost in Breda. Hij vertelt: “In het basisjaar zaten toentertijd de plastici en architecten in dezelfde groep. Een overstap maken, was dus geen probleem toen ik zag dat mijn medestudenten veel leukere dingen aan het doen waren. Claassen studeerde in 1989 af en ontving daarna diverse prijzen, zoals de Aanmoedigingsprijs Stad Amsterdam (1993) en de Charlotte Köhler Prijs (1994).
Het mooiste aan zijn beroep vind Claassen de onbegrensde mogelijkheden en de vele raakvlakken met de rest van de wereld. Hij vertelt dat hij het meest trots is op ‘De Olifanten van Almere’, omdat die zo effectief zichtbaar en toch onbereikbaar zijn en vele vragen van verwondering oproepen. Op de vraag waarom Claassen koos voor Olifanten, antwoordt hij: “Olifanten zijn enerzijds transportmiddelen uit de tijd van de Hunnen. Hannibal trok er de alpen mee over en dan kom je automatisch uit bij Almere Buiten. Daarnaast zijn olifanten groot genoeg om binnen de schaal van het knooppunt zichtbaar te zijn en boven de taluds van de viaducten uit te kunnen steken. Zo komen hun ruggetjes, visueel, in direct contact met de hemel boven de polder.” De olifanten langs de snelweg zijn van enorme afmetingen: 11 meter lang en bijna 7 meter hoog. Ze wegen 40.000 kg per stuk.
Claassen vertelt verder over de symboliek van de Olifanten: “In mijn optiek zijn het vrachtwagens. Daarom staan ze ook letterlijk geparkeerd op een parkeerplaats. Nu lijken de olifanten op een soort tafels te staan. Dit komt doordat de funderingsplaten door de inklinking van de polder naar boven zijn gaan steken. Als het goed is, wordt de parkeerplaats hersteld bij de opknapbeurt van de A6. Leuk te vermelden is dat er waarschijnlijk twee olifanten verplaats gaan worden naar achteren om ruimte te scheppen voor de verbreding van de A6.”
“Het zijn vijf geheel identieke olifanten”, vult Claassen verder aan. “Vijf stuks als gietsels uit één mal. Zo neergezet dat je in één oogopslag alle kanten van de olifant kunt zien. Daarom lopen de lijnen ook over de olifanten. Naast het feit dat ze een stuk saaier zouden zijn zonder de lijnen, zijn het ook deellijnen, zoals de lijnen rond autoportieren en carrosserievlakken. En dus ook de lijnen die ontstaan als je een beeld afgiet in gips. Die koppeling van natuur, dier, techniek en product vind ik interessant.” De beelden zijn weinig gedetailleerd. Kenmerkende details, zoals de slurf en slagtanden zijn niet duidelijk zichtbaar. Claassen zoekt in al zijn kunstwerken naar de rudimentaire vorm waar hij zijn saus overheen giet. Claassen: “Ze worden wel altijd dit of dat, maar ook altijd helemaal mijn dit of dat. In mijn onhandigheid is het onontkoombaar dat ze er gaan uitzien zoals het gebeurt.”
Claassen ontwierp het kunstwerk in opdracht van Rijkswaterstaat en het werd op 11 december 1999 door minister Tineke Netelenbos onthuld. Claassen heeft ongeveer twee jaar aan het kunstwerk gewerkt. “De beelden bestaan uit een met piepschuim opgevuld staalskelet, waaroverheen twee lagen spuitbeton zijn gespoten. Ik laat vaak beelden gieten door bedrijven, zoals de pony’s in Maastricht of het betonnen konijn in Zoetermeer. Deze bedrijven hebben het vaak over Weber Beamix en de betonkundige die altijd klaarstaat met advies.”
Meer artikelen lezen over onze Voorsprong door Oorsprong?
Lees dan hier de Weber Beamix Courant.
Heb je nog vragen?
Neem dan gerust contact op met onze Helpdesk!
